ส้มป่อย Sompoy (2021) [พากย์ไทย บรรยายไทย]

หนังไทยที่พาเราขึ้นเหนือไปชมบรรยากาศต่างจังหวัดในแถบลำพูน พาไปพบกับเรื่องราวของสาวละปูนที่มีทั้งความแก่น ความฮา และไม่รู้สึกมีความสุขกับการที่ต้องติดอยู่ที่นั่น ฝันอยากได้แฟนที่เป็นคนกรุงเทพฯ จนมาเจอหน้าหล่อ ๆ ของแวน ชายหนุ่มที่มาถ่ายภาพบ้านเมือง วัฒนธรรมและธรรมชาติของล้านนา ทำให้เธอได้เจอเขา

แต่หนังก็สร้างตัวละครอีกตัวมาเป็นคู่แข่งกัน แซ้ป คือชายหนุ่มผู้มีอาชีพเป็นหมอดูร่างทรง ที่สาวเจ้าไม่เคยเชื่อถือและมองเห็นเป็นความหลอกลวง แต่เพียงแว้บแรกที่เขาเห็นเธอก็ตกหลุมรักเข้าอย่างจัง แน่นอนว่า เขาต้องใช้ความเป็นร่างทรงออกอุบายเพื่อให้แวนไม่สมหวัง

แต่สุดท้าย นางเอกของเราต้องเจอกับสองทางเลือก คนหนึ่งก็ใช่ คนหนึ่งก็ชอบ อย่างในโปสเตอร์นั่นแหละครับ

เรื่องนี้ ตัวละครแทบจะพูดภาษาเหนือกันทั้งเรื่อง เหลือไทยกลางไว้สำหรับแวน คนกรุงเทพฯ ไว้เท่านั้น ให้ฟีลลิ่งล้านนา เหมือนคนดูได้ไปใช้ชีวิตท่ามกลางคนเหนือ

เริ่มต้นเรื่อง อาจจะขัดเขินอยู่บ้าง แต่พอเรื่องราวเดินไปก็เหมือนจะเข้าฝักกันมากขึ้น ตัวหนังเดินเรื่องไปเรื่อย แม้อาจช้าบางจุด หากก็ไม่มีเวิ่นเว้อเอาแต่เล่นมุขเฮฮา บทหนังพาเราไปในจุดที่คุ้นเคยไม่มีอะไรแปลกใหม่ ทุกอย่างจึงคล้ายจะเดินไปตามความคาดเดาของคนดู จะติดอยู่บ้างก็คงเป็นระยะเวลาของเรื่องราวที่กระชั้นสั้นจนเกินไป ทำให้รู้สึกทุกอย่างมันรวดเร็วเกิดความกังขาในความรักของคนทั้งสาม แต่ถึงกระนั้น ตัวหนังก็พาให้เราอินไปกับฉากชวนสะเทือนใจได้อยู่

เหมือนหนังจะเล่าเรื่องความคิดระหว่างคนต่างจังหวัดที่มีต่อคนกรุงเทพฯ นางเอกเองที่ตั้งใจจะหาแฟนเป็นคนกรุงเทพฯ ที่สามารถพาเธอออกไปจากบ้านเกิดที่แสนน่าเบื่อ แต่ก็กลับได้พบอีกคนที่อยู่บ้านเดียวกัน พูดภาษาเดียวกัน กินอาหารเหมือนกัน และถ้าทั้งสองคนต่างยอมรับในสิ่งที่เป็นตัวเธอเหมือนๆ กัน เธอจะเลือกคนไหนดี? อีกทั้งหนังก็ยังอาจเล่าไปถึงขั้นว่า เราควรเป็นคนแบบไหนดี ควรจะทำตัวเรียบร้อยอย่างที่คนหนึ่งชอบ [แต่เราไม่ได้เป็น ฝืนที่จะเป็น] หรือควรจะเป็นตัวของตัวเอง [ให้คนนั้นเขาชอบที่เราเป็นเรา] ดีนะ?

เป็นหนังที่ทำให้เห็นลีลาและบทบาทใหม่ๆ จาก น้ำตาล พิจักขณา เพราะเธอต้องเล่นเป็นผู้หญิงกระโดกกระเดก ที่ชอบกินลาบ ชอบกินเหล้า มักจะเมาเละภาพตัดอยู่หลายช่วง ซึ่งน้ำตาลผู้มีเบาหน้าสไตล์สวยมหาชนก็ดูไม่ห่วงสวย ใส่ลีลาปากจัดเต็มที่ ขณะเดียวกันลีลาอ่อยผู้ชายก็ใส่เต็มเช่นกัน ขณะที่ตัว ป๊อป ธัชทร อาจจะไม่ได้บทที่ส่งให้มากนัก แต่กับ ตี๋ ธนพล ดูเหมือนจะได้เล่นอะไรมากกว่า แม้โดยส่วนตัวจะไม่ค่อยชอบใจนัก กับการที่ตัวเอกของเรื่องมีอาชีพคนทรงแบบนี้ [แถมในเรื่องก็ยังโดยนางเอกจับได้ซะอีก] แต่พอถึงช่วงเวลาดราม่า เขาก็ทำได้ดี

โดยส่วนตัวแล้วไม่ถึงกับขำคิกคักไปกับบทคอมิดี้สักเท่าไหร่นัก แต่ความน่ารักของน้ำตาลพาให้ผ่านไปได้เกือบหมด ถ้าใครเป็นคนเหนืออยู่แล้วก็น่าจะอินและสนุกกับหนังเรื่องนี้เพราะประสบการณ์ร่วมย่อมจะมากกว่า

หนังไทยเรื่องนี้ มีพล็อต บท และการดำเนินเรื่องที่เรียกได้ว่า ง่ายๆ ไม่ซับซ้อน และเน้นใช้เสน่ห์ของนักแสดง ผสมกับความสามารถในการแสดงที่สามารถใส่ได้ทั้งคอมิดี้ เล่นให้ดูตลก โอเวอร์เล็กๆ แต่ก็มีความน่ารักผสมอยู่ในนั้น แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องเล่นซีนดราม่าก็เอาอยู่มากพอจะทำให้คนอินตาน้ำตาซึมตามได้ เหมาะสำหรับคอหนังที่ต้องการเสพความบันเทิง ไม่ต้องการอะไรที่เคร่งเครียดเกินไป ไม่คาดหวังสิ่งที่แปลกใหม่หรือการดำเนินเรื่องที่เกินคาด

เพลงประกอบของหนังก็เป็นอีกส่วนที่สำคัญ ไม่ว่าจะเป็น ‘อยากมีแฟนแล้ว’ เวอร์ชันดั้งเดิมที่อยู่ในหนังหรือเวอร์ชันใหม่ที่ร้องไว้โดย ส้ม มารี (Zommarie) แต่ที่ประทับใจสุดๆ ก็เห็นจะเป็น ‘ไม่เคย’ เวอร์ชันภาษาเหนือที่ร้องไว้โดย ไม้เมือง